Lappar

Når eg var lita trur eg dei fleste ungar hadde lappar på bukseknea av og til. Eg hugsar mi favorittbukse! Det var ei dongeribukse som eg brukte støtt. Heilt til den var for lita. 

(Det er noko med godt brukte dongeribukser... Dei er så mjuke og snille liksom. Strammar ikkje eingong...) 

Men før den rakk å verte for lita gjekk det sjølvsagt hol på knea. Det var nemleg ei leikebukse. Og eg rakk å slite hol på kleda mine. Kanskje fordi eg ikkje hadde kjempemange bukser å skifte mellom. 

Andre tider.

Det vart iallfall hol i denne buksa. Og det var no litt krise. Eg skulle ikkje ha lappar på buksa mi! Eg gjekk no trass alt i kanskje fjerde klasse. Lappar var for småungar som sat i sandkassa og sånn...  Men mora mi visste råd veit du. Ein kveld ho var i det listige hjørnet tok ho å sydde på lappar likevel. Hjertelappar. Med rosa sikksakk rundt. Då var det i boks! Og buksa vart brukt minst like mykje. Om ikkje meir!

Hjerte på kneet er i grunnen greit for ein fjerdeklassing...
Sjå for deg den rosa kanten.
Smelt!

No vert kleda mest slitte av vask trur eg. Så eg vart overraska, og kanskje nesten litt kry, når jentene kom heim med hol på knea! Kanskje er det på grunn av kvaliteten på buksene. Det kan no hende... Eg vel likevel alternativet: det er eit sunt teikn at dei har leika hol i buksene sine!

Eg har ei symaskin.

Eg kan no lappe dei, tenkte eg, for det er no gale å berre kaste desse buksene. Ikkje er det nødvendig heller. Det er for gale med all denne kjøpe og kastinga. Så eg sette i gong.  

Eg har  ikkje brukt symaskina mi meir enn kanskje fem gongar. På fem år. Eg er altså inga syerske.  

Spennande!

Ja, desse geniale hjertelappane. Klippe ut hjerta gjekk som ein leik, som forventa. Å sy dei på skulle vel ikkje vere noko verre? Men jammen- det var knoting det!! Berre å få buksebeinet inn på symaskina var ei utfordring, å sy ein fin bue og klare å lage eit heilt hjerte ser eg på som heilt umogeleg. Mamma må ha brukt magi!

Det vart med sikksakk-lapping på godt og gammaldags vis. Det var ikkje enkelt det heller skal eg seie deg, men holet er tett og buksene godt brukbare. 

Rosa tråd gjer kanskje susen?

 Ja, ja... Så vart det litt skrukkete...

Om de ser godt etter -her avanserte eg! Sydde ein veg med lyserosa og ein veg med mørkerosa. 

Imponert? ;)

Veit ikkje heilt kvifor den brune undertråden kom igjennom.

Medan eg sat og sydde byrja eg å tenkje... Kva tid såg eg ein unge med lappar på knea sist eigentleg? Eg kan ikkje kome på å ha sett det på lenge, lenge, lenge.... Ikkje at eg har sett etter det heller. Men er det noko eg hadde lagt merke til? Legg andre merke til slikt? Sidan det er så sjeldan? Kva tenkjer ein om lappa kne no om dagen? Tenkjer ein noko spesielt? Kvifor er det så få som har det? Skal tru om ungar legg merke til det? Kva vil dei sei skal tru?

No er iallfall desse buksene unike. Litt heimelaga liksom. Det er no heilt i vinden for tida.

Og dei varer enno ei stund til!

 Ha ein flott kveld vidare:)